Cryptosporidiose bij Luipaardgekko’s

De luipaardgekko is een vrij kleine hagedis die voorkomt in droge berggebieden, steppen en woestijnen van Afghanistan, Pakistan en Iran en hij wordt vrij veel in gevangenschap gehouden. Bij grotere groepen in gevangenschap gehouden luipaardgekko’s komt regelmatig een infectie met cryptosporidiën voor.

Cryptosporidiën zijn parasieten die bij allerlei reptielen tot een dodelijke ziekte kunnen leiden. Vaak leidt zo’n besmetting tot een heftige darmontsteking, waarbij grote hoeveelheden oöcysten (de eitjes van de cryptosporidiën) via de ontlasting in het milieu terecht komen. Deze oöcysten kunnen vrij goed tegen uitdroging, waardoor ze ook na langere tijd bij opname via de bek nog steeds in staat zijn een darmontsteking te veroorzaken.

Vaak is aan een besmette gekko niets afwijkends te zien terwijl ze toch oöcysten uitscheiden. Het eerste teken dat een luipaardgekko aan een door cryptosporidiën veroorzaakte darmontsteking lijdt, is veelal het verlies van de bespiering en van vet in de staart. Daarnaast vertoont het dier uitdrogingsverschijnselen en zal het door slechte opname en vertering van voedselbestanddelen snel vermageren. Uiteindelijk stopt het dier met eten en overlijdt.

De diagnose “cryptosporidiën” kan gesteld worden door een uitstrijkje van darminhoud of maagspoelsel te maken. Deze methode is echter niet zo gevoelig wat soms resulteert in een een valse negatieve uitslag. Momenteel is het echter mogelijk de parasieten aan te tonen met behulp van moderne DNA-technieken.

Om inzichtelijk te krijgen hoe vaak een besmetting met cryptosporidiën bij in Nederland gehouden luipaardgekko’s voorkomt, is ontlasting van zowel gezonde als zieke luipaardgekko’s getest met behulp van deze DNA-technieken.